Voor de dorpskrant van Schagebrug mocht ik een stukje over mezelf schrijven, de persoon achter Gewoon Marrie.

Goei’n dag eem,

Van Schagerbrugger tot tukker in 14 jaar tijd. 

Dat is wat ik heb gedaan de afgelopen jaren. 

32 lentes jong, gesetteld in het mooie Rijssen met keal, kealke en ‘n wicht. 

Trotse thuismoeder, maar ook zelfstandig ondernemer. Dit jaar bestaat mijn bedrijf Gewoon Marrie al vijf jaar.

Ooit begon ik mijn bedrijf vanuit een pipokeet op een parkeerplaats, maar sinds corona werk ik nu vanuit huis op bestelling en dat bevalt heel erg goed. Als bruidsbloemist heb ik inmiddels al heel wat toffe bruiloften van bloemwerk mogen voorzien.  

Bij ons in thoes is het altijd een dolle boel. De keender zetten dagelijks het huis op de kop en dan hebben we het nog niet eens over hun uitspraken. Een hut bouwen of koekjes bakken zijn onze favoriete bezigheden.

Maar dat heb ik vast van ons moo, want bij ons thuis in Schagerbrug kon ook altijd alns. En ook daar hadden we regelmatig het huis op de kop staan.

Schagerbrug, dat mis ik soms wel. Het dorp waar bijna iedereen elkaar kent. Waar we op zaterdag en zondag massaal naar sporthal de molentocht gaan om te sporten. 

We in september met zijn allen de grote sloot in duiken of staan aan te moedigen aan de kant tijdens de kermis. 

Waar je naar ‘t zwanennest naar school gaat, gewoon omdat dat de enigste school in het dorp is. 

Dat kent vie in Riessen nicht. 

Gelukkig genieten wij nog met regelmaat van Schagerbrug als we weer eens komen logeren aan de Schagerweg. 

Een extra vreugdedansje deed ik toen we de laatste keer Hans troffen bij rondom gelukkig. Gewoon ouderwets lekkere patat!

Nu is het tijd om naar de bakker te fietsen, die missen we dan weer in Schagerbrug

Henig an en wie weet tot ziens 

Marrie Willems (Kaag)